In Gelderland hebben we drie waterschappen. Hiervan kiezen twee waterschappen voor het meest ruimhartige kwijtscheldingsbeleid voor kwetsbare groepen die de waterschapsbelasting niet kunnen betalen. Alleen waterschap Rijn en IJssel wil dit niet. De PvdA probeert ieder jaar weer om het kwijtscheldingsbeleid te verruimen.
Algemeen Bestuurslid Marlies Van de Voort voerde het woord hierover tijdens de vergadering op 5 november. Ze gaf het volgende aan: “Voor ons is het natuurlijk niet mogelijk om de begrotingsbehandeling voorbij te laten gaan zónder het over ons kwijtscheldingsbeleid te hebben. Want met de begroting stellen we de belastingtarieven vast, en daarmee wandelen we eigenlijk de woonkamer binnen bij al onze ingezetenen en doen daarmee een greep uit de portemonnee. Dat klinkt natuurlijk heel onaardig, maar waterschapsbelastingen zijn geen vrijwillige bijdrage aan een sterke dijk en schoon water. Wat wij hier vandaag bepalen móeten mensen betalen, zonder geen ruimte om te kiezen of te prioriteren naar eigen inzicht. Sommige portemonnees waar wij vandaag over beslissen zijn groot als een zwembad, daar kun je gemakkelijk in verdrinken als je een stukje gaat zwemmen. Andere portemonnees zijn groot genoeg, daar kan behalve de waterschapslasten ook nog een sportclubje voor de kinderen en een leuke vakantie uit betaald worden. Anderen zijn klein, ondanks dat er misschien wel hard gewerkt wordt om ze te vullen: alle vaste lasten kunnen betaald worden en dat was het dan wel. Hopelijk blijven de wasmachine en de koelkast het doen en laten we hopen dat die gemeente het schoolzwemmen niet afgeschaft heeft, want voor zwemles is geen geld meer. En zijn natuurlijk gerafelde portemonnees waar weinig te halen valt en waar met een beetje pech vooral schuldeisers in zitten te graaien.
In het bestuursakkoord is afgesproken het kwijtscheldingsbeleid ongemoeid te laten. En we zijn heel blij dat binnen dit bestuur geen wens leeft om het kwijtscheldingsbeleid af te schaffen.
Met ons kwijtscheldingbeleid helpen we mensen die op bijstandsniveau zitten. Ouderen die met hun AOW net iets meer krijgen vallen buiten de boot en mensen met een inkomen net boven bijstandsniveau die na het betalen van de kinderopvang op of onder bijstandsniveau zitten ook.
Afgelopen periode hebben wij vragen gesteld over de kosten van het verruimen van ons kwijtscheldingsbeleid. De kosten lijken niet veel veranderd ten opzichte van de presentatie van oktober ’22, afgezien van dat de tarieven natuurlijk wel veranderd zijn. Op basis van deze presentatie zou dit op 135.000 euro komen.
Wij hebben naar de post onvoorzien en kwijtschelding gekeken voor de laatste vier jaren. Dan zie je dat elk jaar de kosten hoger geraamd worden voor kwijtschelding dan dat de kosten daadwerkelijk zijn. Het geld dat de afgelopen jaren overgehouden is, varieert van 2,5 tot 6,5 keer zoveel als nodig is om de kwijtscheldingsregeling te verruimen.
Daarom willen wij graag een motie in stemming brengen waarin we vragen om een nieuwe analyse te maken waarin de mogelijkheden voor kwijtschelding beschreven worden, zodat ook dit huidige bestuur zich daarin kan verdiepen. Een groot deel van het werk is al gedaan door de vragen die we deze zomer gesteld hebben, maar het zou fijn zijn om alle mogelijkheden voor iedereen duidelijk op een rij te zetten”
Zelfs deze motie waarbij alleen gevraagd werd naar een analyse naar de mogelijkheden voor meer kwijtschelding wordt echter tegengehouden door de andere politieke partijen omdat ze niet aan ‘inkomenspolitiek’ willen doen. Dat moeten andere overheden maar op zich nemen. De motie werd dus niet gesteund. Op veel gebieden werken we binnen het waterschapsbestuur fijn samen. Als het gaat om de zorg voor kwetsbare groepen dan staan we als PvdA echter helaas alleen. Zonde.
